فرق بازاریابی ویروسی با بازاریابی چریکی

وایرال مارکتینگ یا بازاریابی ویروسی (Viral Marketing)

برای اینکه برند شویم به فرایند نیاز داریم. معروف شدن یا دیده شدن در یک شب دلیل بر برندینگ نیست بلکه آن هم شیوه ای از بیش از صدها روش برای برند شدن است. وایرال مارکتینگ یا بازاریابی ویروسی یکی از شگردهای کمپین های انتحاری ست که بواسطه آن، با استفاده از روش های تأثیرگذاری روی مخاطب بواسطه ی دست گذاشتن روی حس ها، مثل ایجاد حس ترس، حس نفرت، حس خندیدن از ته دل، حس ترحم، حس شوک، حس عجیب غریب بودن و… برند خود را در معرض دیده شدن قرار می دهیم. البته نکته مهم اینجاست که اگر پشت این شیوه از بازاریابی؛ برای برند، یک استراتژی درست قرار نگرفته باشد، با همان سرعتی که دیده می شود، فراموش خواهد شد!

بازاریابی ویروسی متکی بر شبکه های اجتماعی ست. وقتی مطلبی، عکسی یا ویدیویی، بصورت ناگهانی پخش می شود و با قشر زیادی از مخاطبان ارتباط می گیرد، اصطلاحاً عمل ویروسی اتفاق افتاده است. گاهی برخی از پست ها بدون خواست ما و به دلیل تمایل مخاطبان حالت ویروسی می گیرند. اما گاهی با هدف و هدایت ما پستی به قصد پخش شدن زیاد تولید می شود.

برای ویروسی شدن تبلیغ، گاهی شانس هم دخیل هست! با توجه به تمایل اکثر سازمان‌ها برای بیشتر و بهتر دیده شدن، شاید مخاطب لزوماً پستی را که ما تمایل داریم حسابی پخش شود، بصورت ویروسی پخش نکند! اما یکی از راه‌ها، استفاده از بازاریابی چریکی یا گوریلا مارکتینگ است! در پایین تعریف و تفاوت آن با بازاریابی ویروسی را شرح داده‌ام. در بازاریابی پارتیزانی (چریکی) بعد از برقراری ارتباط با مخاطب، در صورتی که جذابیت و تأثیرگذاری آن مناسب باشد، احتمال دست به کار شدن مخاطب برای به اشتراک گذاری آن لحظه خاص با مخاطبان دیگر و وایرال شدن در شبکه‌های اجتماعی بالاتر می‌رود.

تفاوت بازاریابی ویروسی با گوریلا مارکتینگ (بازاریابی چریکی)

گوریلا مارکتینگ (guerrilla marketing) یا بازاریابی پارتیزانی یا بازاریابی چریکی، معمولاً مبتنی بر اتفاقی ست که در یک محیط بیرونی و در تعامل فیزیکی با مردم انجام می شود. کمپین‌های چریکی بر رویدادهایی تمرکز می‌کنند که در خیابان‌ها اتفاق می‌افتند و تبلیغات دهان به دهان و رسانه‌های اجتماعی را ایجاد می‌کنند، در حالی که بازاریابی ویروسی به شدت به رسانه‌های اجتماعی متکی است تا دیده شود.

بازاریابی چریکی یک رویکرد تبلیغاتی است که مفهوم جنگ چریکی یا عنصر غافلگیری را برای برقراری ارتباط با مخاطبان هدف به عاریت می‌گیرد. این شکل از بازاریابی بر نمایش‌های غیرمتعارف و مبتکرانه برای برانگیختن شگفتی یا شوک متکی است و می‌تواند به‌ویژه برای تبلیغات مؤثر باشد. این نوع بازاریابی، از زیرمجموعه تبلیغات محیطی‌ست. معمولاً در محیط‌های شلوغ مانند مترو، ایستگاه اتوبوس، مراکز شهری شلوغ یا جایی که انتظار آن را ندارید قابل اجراست!
گوریل حیوان بزرگی است و کافی است حرکات دست و صدای بلند خود را به کار بیاندازد تا همه توجه‌ها به او جلب شود! به گوریلا مارکتینگ، گوریلا مارکتینگ می‌گویند چون جلب توجه می‌کند، کاری خلاف رویه و عادت، غیرقابل پیش بینی، ناگهانی، شاید همراه با یک ترس یا با هیجان خیلی زیاد. گوریلا مارکتینگ بیشتر وابسته به ایده خلاقانه است و برعکس بسیاری از روش‌های بازاریابی، می‌تواند با هزینه کم و بُرد زیاد اجرا شود!

بازاریابی ویروسی سبکی از تبلیغات است که برای تولید و ارسال پیام یک محصول یا خدمات به مخاطب متکی است. در رسانه‌های اجتماعی، بازاریابی زمانی «ویروسی» در نظر گرفته می‌شود که به‌سرعت توسط عموم به اشتراک گذاشته می‌شود (با اثر ترکیبی) و نه فقط مخاطبان هدف.

بنابراین اگر به دنبال تأثیرگذاری هستید، باید برای آن برنامه داشته باشید و تا می‌توانید، همه المان‌های برند را بطور اصولی و کاربردی درست کرده باشید تا بعد از آگاهی مخاطب از برند شما، در ذهن مخاطب جایی باز کنید و به خاطر آورده شوید.